Geavanceerd
mobiel
spoorkaart
spoorlijnen
tijdlijn
typen stations
reisplanner
nieuws
bronnen
links
literatuur
FAQ
contact
gastenboek
inloggen
overig
© disclaimer
stopplaats Wilsummerveer - foto's en omschrijving op stationsweb

stopplaats Wilsummerveer

Telegrafische verkorting: Wvr
lijnkmjaar
Hattem- Kampen Zuid451913 - 1933
Geopend op 1 okt 1913
Gesloten op 31 dec 1933

treinstation buiten gebruik
Provincie: gelderland

Welk cijfer geef je dit station?
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
7 bezoekers hebben dit station gemiddeld een 9,4 gegeven.

Deel uw herinneringen aan of stel een vraag over station Wilsummerveer

2 afbeeldingen

2 afbeeldingen van dit station hebben reeds een waardering gekregen.
Sorteer de afbeeldingen op waardering
De laatst toegevoegde afbeeldingen op 21 okt 2020 zijn omrand.

1950 (1)
1960 (1)

Blijf per mail op de hoogte van toevoegingen bij dit station

Reacties (3)

Plaats zelf een opmerking bij dit station, of stel een vraag
J. Junte21 apr 2008
Reageer op deze vraag/ opmerking
Ik heb in de zgn. 'spoorhuizen' gewoond met mijn ouders van 07-09-1950 t/m 19-06-1964. Het ouderlijk gezin is in sept. 1965 naar IJsselmuiden vertrokken. De toenmalige bewoners waren vanaf Kampen gezien: woning 1 fam. L. Smit woning 2 fam. H. Junte (betrokkene) woning 3 fam. H. van den Berg woning 4 fam. L. Schoon Voor ons woonde in woning 2 de fam. W. Blaauw, zij is een zuster van mijn vader Mw. M. Blaauw-Junte. School- en kerkgang vond plaats via het veer naar Wilsum. Boederij aan de overzijde van de Kamperstraatweg was van fam. K. van Itterum; naam boederij: Groot Oever. Persoonlijk vind ik het jammer dat er niets meer aan deze plaats herinnerd. Ingezonden: Fam. J. Junte, Ratelaar 39, 8265 CV KAMPEN
Kasper Haar28 aug 2007
Reageer op deze vraag/ opmerking
De zgn. spoorhuisjes werden in 1921/1922 gebouwd ten behoeve van het spoorwegpersoneel dat de spoorweg onderhield en het waren in totaal 4 woningen. De woningen werden in het najaar 1968 afgebroken vanwege de verbreding van de Kamperstraatweg. Tot de afbraak werd de huur nog steeds aan NS betaald. Een schuurtje van één van deze woningen is bij de afbraak overgeplaatst naar de woning De Zande 43b. Waar nu de garage van deze woning staat was vroeger de halte De Zande.Tussen het perceel van deze woning en de Kamperstraatweg loopt nog steeds de voormalige spoorsloot.
Klaas Rigterink jr12 mrt 2005
Reageer op deze vraag/ opmerking
Met de trein van Wilsummerveer naar Oldebroek in plm. 1923

Tussen mijn 6e en 8e jaar reisde ik twee of drie keer per jaar van Wilsum naar Oldebroek, waar mijn broer Jan enkele jaren heeft gewoond. Zijn vrouw kwam daar vandaan.

We gingen op z’n zondags. Mijn moeder deed dan haar neepjesmuts op, terwijl ze normaal haar zwarte kapje ophad. Mijn zondagse kleren bestonden uit een zwarte lange broek en een overhemd met onderaan elastiek dat zodoende blousde. Als het koud was, had ik daaronder een hemd en een borstrok. Ik keek er erg uit om met “Bello” mee te gaan. Het was voor mij echt een uitje. We moesten minstens een half uur voor het vertrek van de trein van huis. Lopend gingen we naar het veer. We werden daar door veerman Asje Kip over de IJssel gezet voor 5 cent per persoon.

Na een minuut of drie lopen over een pad door het weiland kwam je bij het stationnetje Wilsummerveer, gelegen aan de lijn Kampen-Zuid naar Nunspeet. Hij was van de Ooster Spoorweg Maatschappij, onderdeel van de NBM (Nederlandse Buurtspoorweg Maatschappij). Het was eigenlijk alleen maar een houten wachtlokaal waarin een vertrekstaten en een tarieflijst hingen. Het was aan drie zijden dicht en aan de spoorkant open, zodat je droog kon staan. Het stond op een bestraat perron. Er lag een enkelspoor. Er stonden vlakbij twee woningen, de zogenaamde spoorhuizen, waar baanwerkers woonden. Zij maakten gebruik van een lorrie die met mankracht werd voortbewogen. De rails liepen vlak langs die huizen. Richting Kampen was een boerderij waar de trein op slechts een meter van de gevel passeerde. Als de trein eraan kwam, moest je de hand opsteken om hem te laten stoppen. De locomotief was rechthoekig met daarin opgenomen een cabine voor de machinist en de stoker. De machinist kon moeilijk vooruit kijken vanuit de loc en stak dan ook meestal z’n hoofd buiten de cabine om te zien of er passagiers waren. Achter de locomotief was een kolentender.

Als de trein stilstond, stapte de conducteur eruit. Oudere mensen werden de trein in geholpen. In de trein kocht je bij hem een kaartje. Er waren meestal twee wagons. Hij was alleen langer als er soldaten vanuit Kampen naar Nunspeet gingen om daar een oefening te houden. Als de conducteur op een fluitje blies, vertrok de trein. Luid bellend reed hij door het landschap, want er waren veel overwegen en daar stopte hij niet. In de wagons waren houten banken. Er was een middenpad met aan weerszijden twee plaatsen die allemaal naar een kant gericht stonden. De rails waren kort en niet aan elkaar gelast, dus je hoorde een ritmische cadans.

Bij de Koelucht stak hij de Kamperstraatweg over. Daar was een halte. Daar splitste het spoor zich in de lijn richting Nunspeet en die richting Hattemerbroek. Wij gingen altijd richting Nunspeet. ’s Morgens vroeg ging over dat spoor de melktrein. Die pikte onderweg alle melkbussen op om die naar de melkfabriek in Oldebroek te brengen. Na de Koelucht waren er nog een of twee haltes. Het spoor liep naast de weg. Dat werd bij de Zuiderzeestraatweg anders, daar waren de sporen, net als een tram, gewoon in de weg. In Oldebroek was een wissel met een stukje dubbelspoor. Voor Oldebroek had je een kruising van de trein vanuit Hatterbroek naar Elburg, meen ik. In Oldebroek stopte onze “Bello” voor een restaurant, waar je meteen kon schuilen als dat nodig was. Met mijn moeder ben ik daar nooit binnen geweest. De lijn naar Nunspeet ging via de Zuiderzeestraatweg naar Oosterwolde. Dan ging het richting Elburg, waar hij even de straatweg verliet. Richting Nunspeet werd letterlijk de weg weer vervolgd.

Ik meen me te herinneren dat ze om het anderhalf uur reden. We vertrokken meestal om een uur of negen van Wilsummerveer. Na zo’n twintig minuten waren we dan in Oldebroek. Om zes uur stonden we weer bij het veer. Daar hing een bel om de veerman te waarschuwen. Als we de IJssel over waren een weer in Wilsum kwamen, was het uitstapje weer voorbij en keek ik uit naar de volgende keer.

Klaas Rigterink sr. (geb. 1916)

Uw reactie:

naam: *
e-mail: *
los deze som op **
Toon mijn mailadres niet op de site
Uw opmerking of vraag: *

* verplicht veld
** omdat er blijkbaar nogal veel spam op dit formulier wordt ingevuld (die ik dan handmatig moet verwijderen) moet je deze eenvoudige som oplossen om te tonen dat je geen spam robot bent.
N.B. Voor diegenen onder jullie die niet zo'n ster in rekenen zijn: het antwoord is dus 2.


Heeft u zelf foto's die in deze verzameling zouden passen, mail deze dan naar Wichor Bramer. Het gaat daarbij om foto's van het station of van stationsgebouwen. Foto's van treinen waarop geen stations te zien zijn neem ik niet op op mijn site.


U kunt naar deze pagina linken als http://www.stationsweb.nl/wilsummerveer