Geavanceerd
mobiel
spoorkaart
spoorlijnen
tijdlijn
typen stations
reisplanner
nieuws
bronnen
links
literatuur
FAQ
contact
gastenboek
inloggen
overig
© disclaimer

Plaats een opmerking bij station Udenhout

Op de pagina kunt u een opmerking of herinnering insturen aan station Udenhout die wordt toegevoegd aan de pagina.

Oorspronkelijke reactie:
Jan P. van de Voort (13 mei 2004)
Als Udenhouter van geboorte (1942) staat het het station van Udenhout nog in mijn geheugen. Er bestaat een lied over dit station, getiteld 'Ze stond op het perron' , gepubliceerd in : Jan de Cler en Alexander Pola, Klokspijs. Een keur van gedichten en liedjes (Amsterdam, P.N. van Kampen)

Ze stond op het perron
Van het Udenhouts station
Ied're morgen vier en twintig over achten
En kwam zijn boemel aan
Om naar Den Bosch te gaan
Dan zag hij 't Meisje op de and're richting wachten
Als kandidaat-notaris was hij stipt gelijk een klok
Wat niet wou zeggen dat een aardig meisje hem niet trok
Hij had dan ook het land als hij zijn trein weer voelde gaan
En zij op het Udenhouts perron bleef staan.
Hij wist gewoon geen raad, wanneer hij haar een keer niet zag
Hij droomde heel de nacht van haar en heel de lieve dag
Verleed foutieve testamenten op zijn kantoor
Hij heeft haar nooit gekregen want zijn trein reed door.

Ze stond op het perron
van 't Udenhouts station
Ied're morgen vier en twintig over achten
En zei hij haar gedag
Dan schonk zij hem een lach
Terwijl ze op de trein naar Tilburg stond te wachten
Wanneer de chef precies op tijd het afscheidsfluitje floot
Dan kon hij naar haar fluiten en dat was een harde noot
Hij dacht aan het harde noodlot, dat hem naar Den Bosch deed gaan
En haar op 't Udenhouts station liet staan.
Hij wist gewoon geen raad wanneer hij haar een keer niet zag
Hij droomde heel de nacht van haar en heel de lieve dag
Verleed foutieve testamenten op zijn kantoor
Hij heeft haar nooit gekregen, want zijn trein reed door.

Ze stond op het perron
Van 't Udenhouts station
En ze heeft daar jarenlang op hem staan wachten
Maar hij reed altijd door
Hij moest naar zijn kantoor
Terwijl 't geluk in and're richting naar hem lachte
Hij was gewoon een kuddedier en nooit heeft hij verstaan
Dat als hij eens was uitgestapt de aard' niet was vergaan
Maar nu verging zijn kans en ging zijn stipte neus voorbij
En op het Udenhouts station stond zij.
Hij wist gewoon geen raad wanneer hij haar een keer niet zag
Hij droomde heel de nacht van haar en heel de lieve dag
Verleed foutieve testamenten op zijn kantoor
Hij heeft haar nooit gekregen, want zijn trein reed door
reactie webmaster:

naam:
e-mail:
(toon mailadres niet op de site)
los deze som op **
Uw opmerking of vraag:

* verplicht veld
** omdat er blijkbaar nogal veel spam op dit formulier wordt ingevuld (die ik dan handmatig moet verwijderen) moet je deze eenvoudige som oplossen om te tonen dat je geen spam robot bent.
N.B. Voor diegenen onder jullie die niet zo'n ster in rekenen zijn: het antwoord is dus 2.

Ga terug naar de vorige pagina